Trzeci raz już piszę tą samą notkę. Za każdym razem gdy już kończę i publikuję, odkrywam jakąś nową opcję która rewolucjonizuje moje podejście do blogowania, usuwam więc poprzednie wypociny i tworzę nowe. Tyle że lepsze.
Ileż radości w tym jednym prywatnym korytku w internecie! Ah!
A dziś starocie. Smutek to i żal gdy człowiek pomyśli że jego "najświeższy" rysunek jest sprzed kilku miesięcy, a na czasu na stworzenie czegoś nowego, pomimo chęci, brak.
Dzień dobry świecie!
